Κάπου εκεί στο φευγαλέο
κάπου εκεί στον στοχασμό
της στιγμής πιάνεις αλήθειες
αγγίζεις το πνεύμα
και αφουγκράζεσαι
την ανάγκη που
εδώ και τώρα
σε ωθεί να δράσεις και να
Αναζητήσεις την ουσία
Ακολουθώντας τον
ειρμό των σκέψεων σου
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
6 σχόλια:
"Τώρα είμαι λάθος, στη στιγμή/ και η αλλαγή δεν σηκώνει πνεύμα/ με ένα νεύμα/ κλείνει τη σιωπή και η φωνή γίνεται αίμα.../ και η ζωή μόνο ψέμα, εδώ (είναι) το θέμα/ τώρα είμαι λάθος, στη στιγμή/ στη ζωή, ίσως και στο ψέμα/ μα δεν φεύγω, αδύνατος περιμένω του δρόμου, το τέρμα…/ ποιος περιμένει εκεί μπροστά, ποιος περιμένει πίσω/ δεν ξέρω, άργησα πάλι, συγγνώμη θα γυρίσω…"
Γιάννης Βέλλης
[...εδώ (είναι) το θέμα...]
"Εκεί που είχα φυλακή, ήρθες κι εσύ/ ισοβίτης σε κλειστό κελί, σε ανοιχτή πόρτα/… ζωή, τι σιωπή... παραλλαγή/ μας λείπει τώρα, μας λείπει ώρα/ και ποιος θα ξέρει, μόνο αυτή.../ απέναντι είναι τώρα/ προχώρα, μας λείπει ώρα/ προχώρα, μας λείπει τώρα/ μικρή παράκρουση σε ξένη αφετηρία/ μικρή παράκρουση σε λάθος ιστορία".
Γιάννης Βέλλης
[...ζωή, τι σιωπή...]
"Ναι, σίγουρα ναι/ θέλεις πιστοποίηση, με δική μου εγγύηση…/ ναι, σίγουρα ναι/ με μένα θα’ναι όλα καλά.../ φύγε κορίτσι μου, κάτσε καλά.../ παγίδα θέλεις και όχι ελπίδα/ ελπίδα στη σανίδα και η νύχτα παγίδα/ εδώ οι λύκοι έχουν γνώμη…και οι φτωχοί συγγνώμη/ ξημέρωσε νωρίς…πάμε για ύπνο/ …και έχω δρόμο ακόμη…/ ξημέρωσε, οι λύκοι δεν έχουν γνώμη."
Γιάννης Βέλλης
[…ελπίδα στη σανίδα και η νύχτα παγίδα…]
"Με κάμερα ψηλά ή χαμηλά είναι κάτι.../ ζωή σε πρόγραμμα, ζωή με χάπι.../ κυβέρνηση, για να 'ρθει…/ ξεκινώ με καφέ- πικρό- γλυκιά μου κάμερα, βγαίνω στο δρόμο και είναι κάτι.../ μεγάλη κάμερα με έχει περάσει μέσα της και αλίμονο αυτό είναι κάτι.../ πάλι άργησα, δουλειά και αυτή με κάμερα στην είσοδο (και μέσα)..., έστω αυτό είναι κάτι.../ παγιδευμένος μένω στην ίδια σκέψη/ μα δεν καταγράφεται, αυτό και αν είναι κάτι…"
Γιάννης Βέλλης
[…ζωή σε πρόγραμμα, ζωή με χάπι…]
"Όλα αλλάζουν και με κουράζουν/ όλα αλλάζουν και με πειράζουν/ όχι εσύ, ούτε εσύ, μόνο αυτή/ η γη που τη γυρίζω μοναχή, μόνο αυτή.../ ποιος ήλιος να μας δει, ποια νύχτα να κρυφτεί, μόνο αυτή/ ...γιατί και επειδή, μένει μοναδική/ δεν έχω θέση εγώ, ούτε και εσύ, μόνο η σιωπή/ γιατί και επειδή, θέλει χρόνο και δάκρυ/ τώρα φεύγω και σε αφήνω στην άκρη…/ καληνύχτα ήλιε, καλημέρα νύχτα, η γη αργεί να'ρθει..."
Γιάννης Βέλλης
[...όλα αλλάζουν και με πειράζουν...]
"Ξημέρωσε κύριε καθηγητά/ να δω τον εαυτό μου, ήρθε η ώρα/ τον θέλω… καθρέπτη ψάχνω τώρα/ ξημέρωσε κύριε καθηγητά και αυτό είναι δικό μου/ αδιάβαστος, μέθυσα τη νύχτα και αυτή το φως μου/ ξημέρωσε κύριε καθηγητά και εγώ δεν έχω ώρα/ το παιχνίδι τέλειωσε… η τιμωρία περιμένει τώρα, ήρθε η ώρα/ καθηγητές υπήρχαν, υπάρχουν και έρχονται στη μπόρα/ μα εγώ δεν θα γυρίζω πίσω, τον καθρέπτη μου στη νύχτα θα γνωρίσω/ μαζί θα λείψουμε, σχολή θα γίνει η απουσία μας/ πέρασε η ώρα και μείναμε μεταεξετεστέοι στην ουσία μας…"
Γιάννης Βέλλης
[...το παιχνίδι τέλειωσε…η τιμωρία περιμένει τώρα…]
Δημοσίευση σχολίου