Τετάρτη 12 Δεκεμβρίου 2007

…ειρμός…

Κάπου εκεί στο φευγαλέο
κάπου εκεί στον στοχασμό
της στιγμής πιάνεις αλήθειες
αγγίζεις το πνεύμα
και αφουγκράζεσαι
την ανάγκη που
εδώ και τώρα
σε ωθεί να δράσεις και να
Αναζητήσεις την ουσία
Ακολουθώντας τον
ειρμό των σκέψεων σου

...πνοές...

Υπάρχεις στις πνοές
σε κλάσματα απροσμέτρητης
ευτυχίας
Υπάρχεις βαθιά μέσα
μας σαν εικόνισμα
και θεία μορφή
που φωλιάζει στην ψυχή μας

…ταξιδιού πύλες…

Έχεις ανάγκη
την αίσθηση της ελευθερίας
και του καινούριου.
Έχεις ανάγκη
το ταξίδι και την δοκιμή.
Θέλεις να χτίσεις
πάνω στις πύλες
σταθμών κι’ εμπορίων
πόλεις κι’ έρωτες
γοητευτικούς
ν’ ανακαλύψεις

…δρόμοι πραγμάτωσης…

Θες να κατακτήσεις
Κάτι πέρα από
Το αυτονόητο
Κάτι πέρα από την
Μέση απόδοση
Και συνήθεια
Κάτι που να ωθεί
Εσένα και τους
Συνοδοιπόρους
Να ανακαλύψεις
Δρόμους πραγμάτωσης
Επιθυμιών κι’ ονείρων

…συμπέρασμα…

Μάθε να ελίσσεσαι μεταξύ
Δολώματος και επιβολής
Μάθε να είσαι ανεξάρτητος
Και να υπερασπίζεις την ελευθερία σου
Μάθε να βλέπεις το
Δίχτυ και το αόρατο νήμα
Ύψωσε τον δικό σου λόγο
Μοιράσου τον με άλλους
Άκουσε τι έχουν να σου πουν
και με διαλεκτική κρίση
προχώρησε στο συμπέρασμα

…δρόμοι πραγμάτωσης…

Ερωτοτροπείς με το άγνωστο
Κι’ αφήνεσαι
Δίχως να γνωρίζεις
Που θα σε βγάλει
Αυτή η αναζήτηση
Έχεις κάτι κατά νου
Και ψάχνεις δρόμους
Να το πραγματώσεις

...φαντασίας κάματος...

Να παλέψεις
τ’ όνειρο
θέλει κάματο
στης φαντασίας
τα κανάλια,
θέλει και
ψυχή που θα
ζωντανέψει τους
χαρακτήρες που
τους δίνουμε ζωή
πρώτα στη σκέψη μας
κι’ έπειτα στις ιστορίες
που ακούμε,
διαβάζουμε
βλέπουμε
καιμοιραζόμαστε
κάθε μέρα

Δευτέρα 19 Νοεμβρίου 2007

...λέξεις...

Πλάθω με τις λέξεις
γέφυρες ενώνοντας
ανθρώπους κι’ εμπειρίες
Πλάθω με τις λέξεις
γέφυρες και από λέξη
σε λέξη σαν από
λιμάνι σε λιμάνι
ταξιδεύω την φαντασία
μου σε προορισμό.

Σάββατο 17 Νοεμβρίου 2007

...τί...

Τι μας σπρώχνει σε δράση
Κι’ εγρήγορση
Τι είναι αυτό που μας
Κάνει να πιάνουμε φωτιές
Τι αυτό που γεμίζει
Που φωτίζει το βλέμμα μας
Η αέναη πορεία μας
Να αποδεχόμαστε την πρόκληση
Να κινήσουμε στο άγνωστο
Και να μετατρέψουμε
Την αβεβαιότητα σε βεβαιότητα
Την ανασφάλεια σε ασφάλεια
Το άγνωστο σε γνώση

...όμορφη ιστορία...

Πλάσε τα όνειρα σου
και δώσε τους πνοή
Πλάσε τα όνειρα σου
χτίσε χαρακτήρες
και δώσε στους
Ήρωες σου ζωή
Στείλε το δικό σου
μήνυμα μέσα από
μια όμορφη ιστορία

...δολώματα...

Δολώματα
που πιάνουν
άκρη στις
πρωτόγονες
ορμές μας
στην διάθεση
μας να νιώσουμε
νικητές
μαζί με τις
απολαβές
των μεγάλων
θριαμβευτών.
Προσοχή μην το
δόλωμα είναι παγίδα
μόνιμη και χαθεί
ο προσανατολισμός μας
και η αλήθεια τουΣκοπού μας

Τετάρτη 17 Οκτωβρίου 2007

…διάσταση ορατού…

Με του νου ανιχνεύεις
διαστάσεις
υπάρξεις
αλήθειες
σοφίες
ζωής
Με την ψυχή
αντιλαμβάνεσαι
την ύπαρξη τους
με το κορμί
τις φέρνεις στην
επιφάνεια και της
δίνεις την διάσταση
του ορατού

Τρίτη 16 Οκτωβρίου 2007

…πόνος ευτυχίας…

Σε τι πόνο κι’
Έγνοιες χαμένος
Μοιάζεις να
Πλέεις σε πελάγη
Άφατα που δεν
Μπορείς να ομολογήσεις
Ευτυχής και Δυστυχής
Συνάμα
Εραστής και Ερωμένος
της ψυχής
Και των εσωτερικών
Διαστάσεων μας
Δημιουργείς την
Ομορφιά των
Ευτυχισμένων μας
Στιγμών

Πέμπτη 27 Σεπτεμβρίου 2007

...αποδοχή πορείας...

Όταν έρχεται το πλήρωμα
του χρόνου,
της απόλυτης συναίσθησης
έρχεται η κραυγή
...πόνος...
τότε θέλεις να τα δεις καθαρά
και ξάστερα
τότε επιθυμείς να καταλάβεις
όσα δεν αποδέχτηκες
για τους δικούς σου λόγους.
Είναι η ώρα της μεγάλης
στιγμής ν' αντικρύσεις
την αλήθεια, να την αποδεχτείς
και να χαράξεις νέα πορεία

Θυμόσοφος

Παρασκευή 21 Σεπτεμβρίου 2007

Έρωτας

Χρώμα κόκκινο
Στοιχείο η φωτιά
κι αυτή κόκκινη
Ήχος
Κραυγή!
Δεν είδα
το χρώμα της...
Λέξη
Μέθεξις!!!!

Άννα

Πέμπτη 20 Σεπτεμβρίου 2007

…γλυκοφέγγισμα…

Φεγγάρι μου κοιμήθηκες απόψε
στην αγκαλιά μου
Κοιμήθηκες και ξέχασες να κλειδώσεις
τα όνειρα σου στο σεντούκι της ψυχής
Αφέσου λοιπόν φεγγάρι μου
και ταξίδεψε μας μαζί τους μέχρι
την αυγή εκεί ας βαπτιστούμε
στην θάλασσα την αργοσάλευτη
που γλυκά δοξάζει το θεό
στο γλυκοφέγγισμα της μέρας

Θυμόσοφος

…τυπολατρία…

Στης ψυχής τον κάματο
Και στου κορμιού τη ζάλη
Αναζητάς την αλήθεια
Που δεν θέλεις να δεις…
Δεν υπάρχει ουσία στο ψέμα
Και στην υπεκφυγή…
Δεν υπάρχει γοητεία
Στην προσποίηση πλην
Της θεμιτής αντιμετώπισης
Της εσωτερικής εικόνας…

Ξέρεις πολύ καλά τι ζητάς
Και πέτα μακριά αυτό
Που δεν σε γεμίζει
Πριν η ελπίδα που θα του
Δώσεις σε σκοτώσει
Και σε κάνει δέσμιο
των ενοχών που είχες
νικήσει…

Σπάσε την τυπολατρία των
Δήθεν και αφέσου στο αληθινό
Και ότι πρεσβεύει το τίμημα του…

Θυμόσοφος

Τρίτη 18 Σεπτεμβρίου 2007

…Διαπίστωση…

Ασάλευτη στιγμή,
μετά την ταραχή
των δεδομένων
και την άλωση
των ψευδαισθήσεων.
Καμπή στην
Θεώρηση της
Σιγουριάς μας
Και ως ύστερη
Σκέψη η τραγική
Διαπίστωση της
Αλήθειας.
Λύτρωση και
Νέα αφετηρία

Θυμόσοφος

Τετάρτη 5 Σεπτεμβρίου 2007

[...Μαύρο πρόβατο, τι περιμένεις;...]

"Τα πρόβατα γυρίζουν στο κοπάδι
πάντα υπάρχει κοπάδι, πάντα υπάρχουν πρόβατα
που θέλουν να μπλεχτούν, που θέλουν να ενωθούν
με τον βοσκό, τον χασάπη, τον σκύλο, τον κακό λύκο...
πάντα υπάρχει όρεξη, πάντα υπάρχει φαγητό,πάντα υπάρχουν θύματα
σε πλαίσια ενότητας, σε πλαίσια μάζωξης, σε πλαίσια φιλίας
και εσύ μαύρο απλά απέχεις, και εσύ πρόβατο μας τρέχεις..."

Γιάννης Βέλλης


http://e-thesprotia.eu/forum/

Κυριακή 2 Σεπτεμβρίου 2007

Αθώες υποψίες

Πόσο πλανούν τα θέλω μας
Και τα φερσίματα των ανθρώπων

Πόσο μας πλανούν
Τα υπονοούμενα

Πόσο μας πλανά η αθωότητα

Αλήθεια υπάρχει η αθωότητα;

Πόσο αθώοι είμαστε;

Αθώοι οι αφελείς;
Πονηροί ή Υποψιασμένοι;

Αθώοι ή υποψιασμένοι;
Πονηροί η αφελείς;

Μήπως κουτοπόνηροι;

Μήπως πρέπει να γίνουμε
συνένοχοι στην υποψία
και την αθωότητα συνάμα….

…Μύστες της εσωτερικότητας μας…

Λάτρεψε την αθωότητα σου
σε κάνει να έχεις καλή καρδιά…
….λαμπερό χαμόγελο!

Λάτρεψε την υποψία πως κάτι
υπάρχει κάτι πίσω από τα …πράγματα…
….θλιμμένο χαμόγελο!

Μπορεί ν’ ανακαλύψουμε κάτι αθώο,
Αληθινό και ανεξίτηλο!

….την Φωτιά και Λάβρα των Αισθήσεων…

Σύγχρονη ...Ελλάδα...

Επομένως πονάς και χάνεσαι
απορείς αν και καταλαβαίνεις

Νόμος ο παραλογισμός
Εξουσία η χοντροπετσιά

Κλάμα η φυγή
από έναν ρεαλισμό
εφιαλτικό και τραγικό
συνάμα την

σύγχρονη ...Ελλάδα...

Σάββατο 1 Σεπτεμβρίου 2007

…Μέθεξις…

Πονώ πολύ στην άκρη
Της γραμμής των οριζόντων

Πονώ πολύ στο περιθώριο
Της ψυχής

Πονώ πολύ που περνάω
Από μέσα σου
Αλλά δεν μένω

Πονώ πολύ μα δεν λυγίζω
Κι’ υπομένω

Δεν ανήκουμε σε κανέναν
Κι’ όμως μεταξύ μας
Είμαστε ένα στοιχείο

Που δονείται και πάλλεται
Που αφουγκράζεται
Και ψυχομαχεί

Στη μέθεξη των πρώτων
Υλών μας

Στη σύζευξη των αστρικών μας
Σημείων

Θυμόσοφος

…Θιασώτης…

Α.
Θιασώτης μιας ζωής που δεν κατάκτησες...
Μιας σιωπής που δεν άκουσες...
Μιας φωνής που δεν ένοιωσες...

Τυπικότητες!
Που σε κρατούν ζωντανό και σε νεκρώνουν!

Β.
Ο ήλιος δύει σιγά - σιγά...
Η αγωνία σου μειώνεται... ή μήπως αυξάνεται;
Λυπάσαι για τις στιγμές που πέρασαν!(;)
Ίσως και να φοβάσαι για 'κείνες που θα 'ρθουν...
Ο κόσμος, σου φαίνεται άπληστος...
Σώπα κι αφουγκράσου το φώς.
Διασχίζει τη μέρα κι όλα θαμπώνουν.
Υπάρχει αλήθεια στο σούρουπο...
Είναι η αλήθεια του τέλους...
Ίσως να 'ρθει αύριο.
Σήμερα όμως πρέπει να κλάψεις.
Ίσως το κλάμα φέρει το τέλος ή μια νέα αρχή...
Γιατί το κλάμα είναι η κραυγή της ζωής...
Αυτό σ' έφερε στον κόσμο...
Σίγουρα αυτό θα σε σκοτώσει...(;)
Ίσως κι όχι...(;)
Γεννήθηκες σήμερα!
Αύριο θα πεθάνεις!...

Δήμητρα

…θεϊκή αγνότητα…

Αυτό που δεν μπορεί
Ο άνθρωπος
Να δει στο σκοτάδι
Και στο φως
Είναι η ψυχή.

Όταν όμως αποκτήσει
Την θεϊκή αγνότητα
Της διαίσθησης
Μπορεί να δει
Τα πάντα.

ΑΠΟΛΛΩΝΙΟΣ

Γιατί Θυμοσοφείν...

Πάντα υπάρχει η θυμόσοφη διάσταση μας.
Αυτή η εσωτερική στάση που σε θέλει να βγάζεις τα εσώψυχα σου.
Σκέψεις, έγνοιες, ανησυχίες όπως περνάνε μέσα από τα κανάλια του εσώτερου θυμού και της ψυχής φέρνοντας τα στην επιφάνεια με προσωπικό και συνάμα απρόσωπο τρόπο.
Όσοι πιστοί ας προσέλθουν σ' αυτό το Θυμόσοφo μετερίζι στις άπειρες διαστάσεις της Μπλογκόσφαιρας.