Έχεις ανάγκη την αίσθηση της ελευθερίας και του καινούριου. Έχεις ανάγκη το ταξίδι και την δοκιμή. Θέλεις να χτίσεις πάνω στις πύλες σταθμών κι’ εμπορίων πόλεις κι’ έρωτες γοητευτικούς ν’ ανακαλύψεις
6 σχόλια:
Ανώνυμος
είπε...
"Κάνω διάλειμμα, ήρθε η ώρα/ να λείψω από τη δική μου παγίδα, υπάρχει ελπίδα;.../ Κάνω διάλειμμα, ήρθε η ώρα/ να κρύψω τη δική μου σανίδα, βουλιάζοντας αργά στη δική μου πατρίδα.../ υπάρχει ελπίδα, ποιος ξέρει/ υπάρχει ελπίδα, ποιος θέλει να ξέρει/ μήπως ψηλά, στο φως δεν καίγονται όνειρα;.../ δεν χάνεται κι η μέρα στο ξεκίνημα;.../ να λείψω άραγε από τη δική μου παγίδα, υπάρχει ελπίδα;"
"Έρχεσαι εσύ, άλλαξε και η ώρα/ παγίδα ή ευχή, μια νέα αρχή/ σε ένταση, με αφήνεις τώρα/ περίεργη στιγμή, γλυκιά κατηφόρα/ ξεκίνησα, μα πίσω είμαι ακόμα/ μικρή ζωή, σιωπή, μικρή γιορτή, αγάπαμε, φεύγω μα σε περιμένω ακόμα.../ αλλάζω, αλλάζεις, αλλάξαμε...θέλει χρόνο/ και αν δεν πετύχει εμείς περάσαμε."
"Ήρθες πάλι εσύ, μόνο εσύ/ δρόμος χωρίς φυγή, ατέλειωτος δρόμος/ είσαι δίπλα, φωτιά, δε σε θέλω πια/ κι όμως είσαι εσύ, μόνο εσύ/ περίεργη αναζήτηση, περίεργη συζήτηση/ περίεργη ώρα που ήρθες τώρα…/ μαζί φεύγουμε, μαζί χωρίζουμε, μαζί γυρίζουμε…/ Ώρα για αλλαγή, ώρα για φυγή/…αύριο μαζί…αύριο, επιστροφή…"
"Θάλασσα γιορτή, θάλασσα ζωή/ μαζί γυρίζω τώρα, μαζί ...νέα αρχή/ ξεχασμένος από στεριά, στη μοναξιά, …ξεπάγωσε τη νύχτα μου…/ ατέλειωτη θάλασσα, μου γνέφεις, πίσω μου/ ατέλειωτη θάλασσα με περιμένεις, φως μου/ ταξιδευτής στην αγκάλη σου, ταξιδευτής ζωή μου / γαλάζιοι δρόμοι, γαλάζια φώτα μου…/ νέο ταξίδι άρχισε και το παλιό …τελειώνει/ λιμάνι αφήσαμε και σε λιμάνι πάμε/ χρόνο δεν έχουμε και χρόνος τελειώνει…/ σε μία θάλασσα γιορτή, θάλασσα ζωή."
Γιάννης Βέλλης
[…ταξιδευτής στην αγκάλη σου, ταξιδευτής ζωή μου…]
"Ψιλή βροχή, τώρα αγιάζι.../ πόσο αλήθεια με κουράζει/ εδώ και ώρα, η κακιά στιγμή, που με δικάζει/ κρύο πολύ τώρα και αυτή, ναι στα μάτια με κοιτάζει/ γλυκιά η πόρτα που ανοίγει-ευτυχώς- μέσα άγρια γάτα παίζει, με αγκαλιάζει/ πικρή η ζωή μου, μα αλήθεια πάλι φεύγω.../ κρύο πολύ-πάλι έξω- τώρα και με πειράζει/ ψιλή βροχή, τώρα αγιάζι..."
"Τελικά τι μένει;...λίγος χρόνος να μας γέρνει/ με αγάπη και πίστη/ με απάτη και μύστη/ ... που μυστικά δεν κρατάει, που ψηλά μας δίνει, μας πουλάει/ για λίγα χρυσά φιλιά, για λίγη λάσπη, παλιά/ που τώρα κινείται μαζί μας, αυτή ήταν- αυτή είναι η ζωή μας/ μία αρχή που δεν δίνει συνέχεια/ σε όμορφες μα κρυφές φωλιές, σε μακρινές χώρες θηλιές/ μας κρατάνε δεμένους/ ταξιδευτές που δεν έχουν πατρίδα, ταξιδευτές σε χρόνο/ με αγάπη χαμένη μόνο…»
Πάντα υπάρχει η θυμόσοφη διάσταση μας. Αυτή η εσωτερική στάση που σε θέλει να βγάζεις τα εσώψυχα σου. Σκέψεις, έγνοιες, ανησυχίες όπως περνάνε μέσα από τα κανάλια του εσώτερου θυμού και της ψυχής φέρνοντας τα στην επιφάνεια με προσωπικό και συνάμα απρόσωπο τρόπο. Όσοι πιστοί ας προσέλθουν σ' αυτό το Θυμόσοφo μετερίζι στις άπειρες διαστάσεις της Μπλογκόσφαιρας.
6 σχόλια:
"Κάνω διάλειμμα, ήρθε η ώρα/ να λείψω από τη δική μου παγίδα, υπάρχει ελπίδα;.../ Κάνω διάλειμμα, ήρθε η ώρα/ να κρύψω τη δική μου σανίδα, βουλιάζοντας αργά στη δική μου πατρίδα.../ υπάρχει ελπίδα, ποιος ξέρει/ υπάρχει ελπίδα, ποιος θέλει να ξέρει/ μήπως ψηλά, στο φως δεν καίγονται όνειρα;.../ δεν χάνεται κι η μέρα στο ξεκίνημα;.../ να λείψω άραγε από τη δική μου παγίδα, υπάρχει ελπίδα;"
Γιάννης Βέλλης
[...υπάρχει ελπίδα, ποιος θέλει να ξέρει...]
"Έρχεσαι εσύ, άλλαξε και η ώρα/ παγίδα ή ευχή, μια νέα αρχή/ σε ένταση, με αφήνεις τώρα/ περίεργη στιγμή, γλυκιά κατηφόρα/ ξεκίνησα, μα πίσω είμαι ακόμα/ μικρή ζωή, σιωπή, μικρή γιορτή, αγάπαμε, φεύγω μα σε περιμένω ακόμα.../ αλλάζω, αλλάζεις, αλλάξαμε...θέλει χρόνο/ και αν δεν πετύχει εμείς περάσαμε."
Γιάννης Βέλλης
[...περίεργη στιγμή, γλυκιά κατηφόρα...]
"Ήρθες πάλι εσύ, μόνο εσύ/ δρόμος χωρίς φυγή, ατέλειωτος δρόμος/ είσαι δίπλα, φωτιά, δε σε θέλω πια/ κι όμως είσαι εσύ, μόνο εσύ/ περίεργη αναζήτηση, περίεργη συζήτηση/ περίεργη ώρα που ήρθες τώρα…/ μαζί φεύγουμε, μαζί χωρίζουμε, μαζί γυρίζουμε…/ Ώρα για αλλαγή, ώρα για φυγή/…αύριο μαζί…αύριο, επιστροφή…"
Γιάννης Βέλλης
[…περίεργη ώρα που ήρθες τώρα…]
"Θάλασσα γιορτή, θάλασσα ζωή/ μαζί γυρίζω τώρα, μαζί ...νέα αρχή/ ξεχασμένος από στεριά, στη μοναξιά, …ξεπάγωσε τη νύχτα μου…/ ατέλειωτη θάλασσα, μου γνέφεις, πίσω μου/ ατέλειωτη θάλασσα με περιμένεις, φως μου/ ταξιδευτής στην αγκάλη σου, ταξιδευτής ζωή μου / γαλάζιοι δρόμοι, γαλάζια φώτα μου…/ νέο ταξίδι άρχισε και το παλιό …τελειώνει/ λιμάνι αφήσαμε και σε λιμάνι πάμε/ χρόνο δεν έχουμε και χρόνος τελειώνει…/ σε μία θάλασσα γιορτή, θάλασσα ζωή."
Γιάννης Βέλλης
[…ταξιδευτής στην αγκάλη σου, ταξιδευτής ζωή μου…]
"Ψιλή βροχή, τώρα αγιάζι.../ πόσο αλήθεια με κουράζει/ εδώ και ώρα, η κακιά στιγμή, που με δικάζει/ κρύο πολύ τώρα και αυτή, ναι στα μάτια με κοιτάζει/ γλυκιά η πόρτα που ανοίγει-ευτυχώς- μέσα άγρια γάτα παίζει, με αγκαλιάζει/ πικρή η ζωή μου, μα αλήθεια πάλι φεύγω.../ κρύο πολύ-πάλι έξω- τώρα και με πειράζει/ ψιλή βροχή, τώρα αγιάζι..."
Γιάννης Βέλλης
[...πόσο αλήθεια με κουράζει...]
"Τελικά τι μένει;...λίγος χρόνος να μας γέρνει/ με αγάπη και πίστη/ με απάτη και μύστη/ ... που μυστικά δεν κρατάει, που ψηλά μας δίνει, μας πουλάει/ για λίγα χρυσά φιλιά, για λίγη λάσπη, παλιά/ που τώρα κινείται μαζί μας, αυτή ήταν- αυτή είναι η ζωή μας/ μία αρχή που δεν δίνει συνέχεια/ σε όμορφες μα κρυφές φωλιές, σε μακρινές χώρες θηλιές/ μας κρατάνε δεμένους/ ταξιδευτές που δεν έχουν πατρίδα, ταξιδευτές σε χρόνο/ με αγάπη χαμένη μόνο…»
Γιάννης Βέλλης
[…για λίγα χρυσά φιλιά…]
Δημοσίευση σχολίου