…κτήμα ανθρωπιάς…
Έχεις τους ανθρώπους
και τους κουβαλάς
μέσα σου,
τους ταξιδεύεις
Οι σκέψεις,
τα λόγια καρδιάς
που σε αγγίζουν
είναι εδώ
και καθημερινά
σε συντροφεύουν
τα λόγια σου
πολλές φορές
φωλιάζουν σε άλλες
καρδιές
και έτσι
όλα μοιάζουν
με κοινό κτήμα
κτήμα ανθρωπιάς
Γιατί Θυμοσοφείν...
Πάντα υπάρχει η θυμόσοφη διάσταση μας.
Αυτή η εσωτερική στάση που σε θέλει να βγάζεις τα εσώψυχα σου.
Σκέψεις, έγνοιες, ανησυχίες όπως περνάνε μέσα από τα κανάλια του εσώτερου θυμού και της ψυχής φέρνοντας τα στην επιφάνεια με προσωπικό και συνάμα απρόσωπο τρόπο.
Όσοι πιστοί ας προσέλθουν σ' αυτό το Θυμόσοφo μετερίζι στις άπειρες διαστάσεις της Μπλογκόσφαιρας.
2 σχόλια:
"Εκμετάλλευση, δεν θέλω τώρα/ ευχαριστώ, δεν έχω ώρα…/ εκμετάλλευση; δεν παίρνω φόρα;…/ παραμελημένος χρόνος, παραμελημένη χώρα…/ εφιάλτης, "προστάτης" που μας χάρισαν/ εκλογές;… μας τις μαγάρισαν/ εφιάλτης, αλήθεια μας τον χάρισαν/ και δεν πέφτω στην εκμετάλλευση…και δεν γίνομαι εκμετάλλευση…και δεν πέφτω και δεν γίνομαι/ απέναντι γυρίζω τώρα, δεν έχω ώρα/ δεν περιμένω τίποτα αλλά συνεχίζω…"
Γιάννης Βέλλης
[…την εκμετάλλευση, σας την χαρίζω…]
"Τι θέλω εκεί, που τα αστέρια χάνονται/ τι θέλω εκεί, που τα λόγια πιάνονται/ περαστικός… με ατέλειωτη κούραση/ κάνω διαλείμματα/ περαστικός… λαμβάνω διλήμματα/ και ξένος, προπάντων ξένος…/ κυνηγημένος, πεινασμένος για ζωή, κρύβομαι στη σιωπή/ και ζω, ναι ζω, την αδυναμία μου/ να είμαι άνθρωπος μέσα σε ανθρώπους/ που θέλουν να μην είναι ίσοι μεταξύ τους ή απλά άνθρωποι/ δύσκολο ρούχο ο άνθρωπος και σκίζεται εύκολα/ δύσκολο ρούχο ο άνθρωπος και σκίζεται…/ θέλει ελευθερία και δείχνει μηχανή/ θέλει ελευθερία και δείχνει φυλακή/ θέλει ελευθερία και κάνει διαλογή/ έτσι και εσύ, έτσι και αυτή/ χρώμα κοιτάζει και φυλή/ περαστικός…με ατέλειωτη κούραση/ κάνω διαλείμματα, λαμβάνω διλήμματα/ μα μένω χαμένος, ένας ξένος, προπάντων ξένος…"
Γιάννης Βέλλης
[…και ζω, ναι ζω, την αδυναμία μου…]
Δημοσίευση σχολίου