Α.
Θιασώτης μιας ζωής που δεν κατάκτησες...
Μιας σιωπής που δεν άκουσες...
Μιας φωνής που δεν ένοιωσες...
Τυπικότητες!
Που σε κρατούν ζωντανό και σε νεκρώνουν!
Β.
Ο ήλιος δύει σιγά - σιγά...
Η αγωνία σου μειώνεται... ή μήπως αυξάνεται;
Λυπάσαι για τις στιγμές που πέρασαν!(;)
Ίσως και να φοβάσαι για 'κείνες που θα 'ρθουν...
Ο κόσμος, σου φαίνεται άπληστος...
Σώπα κι αφουγκράσου το φώς.
Διασχίζει τη μέρα κι όλα θαμπώνουν.
Υπάρχει αλήθεια στο σούρουπο...
Είναι η αλήθεια του τέλους...
Ίσως να 'ρθει αύριο.
Σήμερα όμως πρέπει να κλάψεις.
Ίσως το κλάμα φέρει το τέλος ή μια νέα αρχή...
Γιατί το κλάμα είναι η κραυγή της ζωής...
Αυτό σ' έφερε στον κόσμο...
Σίγουρα αυτό θα σε σκοτώσει...(;)
Ίσως κι όχι...(;)
Γεννήθηκες σήμερα!
Αύριο θα πεθάνεις!...
Δήμητρα
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
22 σχόλια:
"Χαμένος οριστικά μέσα σε κρύα νύχτα/ αγνοώντας το ζεστό πρωί/ μαζί με τα φαντάσματα προγόνων, αυτών που δεν φεύγουν ποτέ/ να παίζουμε με τα άστρα... φεγγάρι δεν έχει απόψε..."
Γιάννης Βέλλης
"Μόνος στον κόσμο, στη ζωή/ με μια ψυχή που θέλει να ακολουθεί/ μόνος αλήθεια; και πόσο διαρκεί;/ καράβι στη σιωπή, μόνος και εκεί;..."
Γιάννης Βέλλης
"Μεθύστε και ο Διόνυσος φτάνει/ ή έφτασε ο Διόνυσος;/ μεθυσμένοι από ζωή, σε ελάχιστο χρόνο/ ή από κρασί και αγάπη μόνο...ποιητές δίχως χρόνο, λοιπόν..."
Γιάννης Βέλλης
"Ποιητή των ποιητών, Διόνυσε, μαζί μας/ λατρεμένοι αποστάκτες του ονείρου/ καλής εσοδείας καταναλωτές/ σε ελάχιστο χρόνο, σε μεγάλο πανηγύρι..."
Γιάννης Βέλλης
"Μέρος του ταξιδιού είναι, πάνε και έρχονται/ ελεύθερες από δεσμεύσεις και απειλές/ παγιδευμένες μένουν μόνο εικόνες και ζωγραφιές/ ίσως δεν φύγαν, ίσως δεν μείναν, μα έτσι είναι αυτές..."
Γιάννης Βέλλης
"Μακρινός ορίζοντας, δίχως τέλος περιμένει/ και δεν φτάνουν ποτέ, μόνο βλέπουν/ μαζί μας την άλλη πλευρά, την άλλη αρχή/ μια προσευχή δεν φέρνει τη νύχτα ούτε το πρωί, παλιά ζωή όμως αφήνει άλλη..."
Γιάννης Βέλλης
"Στο πέρασμα είδα το δέντρο/ λίγα κλαδιά, αδύνατες ρίζες/ ένα και μόνο, στο κέντρο/ κλειδί των αμνών στις σκιές..."
Γιάννης Βέλλης
[...το πέρασμα...]
"Αφήσαμε κλαδιά, γυρίζοντας στις ρίζες/ και ψάχνοντας το μαγεμένο χώμα/ με τις φωνές να ξεπηδούν, βαθιά, σαν πηγές/ σε κάτι άρρωστο και δίνοντας ζωή σε φύτρες και πόλεμο…"
Γιάννης Βέλλης
"Αιώνιος και νικημένος/ φορτωμένος μια νίκη που δεν έγινε ποτέ/ σκοτεινός σαν τη νύχτα που σκεπάζει τα πένθη μας/ και τη γλυκιά μας διασκέδαση..."
Γιάννης Βέλλης
"Σε χαμηλά νερά διασχίζω Αχέροντα/ και πάνω ο Κέρβερος με καρτερά/ μα δεν θα ανέβω ποτέ ξανά, καλύτερα στη σιωπή/ και των ψυχών το ατέλειωτο μαράζι...αλήθεια, ποιός Προμηθέα καταδικάζει πάλι;..."
Γιάννης Βέλλης
"Λίγο φως περισσεύει στην άγρια νύχτα/ για άλλους τροφή, για άλλους φωτιά/ και όλοι γεμάτοι μένουν από αυτό το περίσσευμα/ μικρή που είναι η νύχτα..."
Γιάννης Βέλλης
"Ερημική χώρα, άδειο λιμάνι/ ψαρόβαρκες -ξεχασμένες -περιμένουν φτωχοκάικα/ δίχως λεία και πλούσιους επισκέπτες/ μόνο μαύρες σκιές και γκρίζο ορίζοντα."
Γιάννης Βέλλης
"Θάρρος ή τιμωρία, ίδια αντοχή/ σπασμένος θρόνος ενός εγωισμού.../χρυσή πέτρα, θηλιά σε λαιμό παιδιού/ τέχνη, αιώνων πέρασμα."
Γιάννης Βέλλης
"Μόνη περιμένει, στη χαμένη ώρα/ το δικό της αδιέξοδο/ ταξίδι ή παραμονή στην ίδια συνήθεια/ και εκείνος ψάχνει- εδώ και ώρα- διέξοδο..."
Γιάννης Βέλλης
"Kενό στο δρόμο/ ταξίδι στη στεριά/ παγίδεψαν τη σκέψη μας, μα μένει η ροή μας/ αντάρτες εδώ και ώρα, σκοτώνουμε τον...πόλεμο."
Γιάννης Βέλλης
"Νύχτωσε πάλι και χάσαμε τη μέρα/ παραίτηση ολέθρια ή γλυκός συμβιβασμός;/ ταξιδεμένοι είμαστε/ και όμως γυρεύουμε ταξίδι..."
Γιάννης Βέλλης
"Παγωμένο σύμπαν περιμένει/ σιωπή και κενό, σε διάρκεια χρόνου/ λαβωμένοι άγγελοι συνεχίζουν την πτώση/ σε ένα ατέλειωτο παράδεισο, που αυτοί όρισαν και ας χάσαν μόνο αυτοί..."
Γιάννης Βέλλης
"Στη μουσική σου παγιδευμένος/ άγγελος έκπτωτος πέφτω πάλι/ και επιμένω στη γύρη του κόσμου/ που μας παγίδεψε στην αρχή και έγινε συνέχεια...ζωή και νύχτα..."
Γιάννης Βέλλης
"Στο κέντρο προσμένω/ ελεύθερους ασκητές του ονείρου/ μαχητές της ειρήνης, ταξιδευτές/ σε μονοπάτι απλό, που μόνοι χρίσαμε..."
Γιάννης Βέλλης
"Καταχωρημένοι, σε εύκολη σειρά/ άδειοι, δοσμένοι σε πρόγραμμα/ χαμένοι στον πλούτο του κόσμου/ προϊόντα ενός συστήματος..."
Γιάννης Βέλλης
"Χελιδόνια, φεύγουν και πάλι/ μακρύ ταξίδι/ αδιέξοδο, πέρασμα/ τώρα ξεκινάνε, τώρα έρχονται αλλού...λίγος χρόνος."
Γιάννης Βέλλης
"Σκοτωμένες ψυχές περιμένουν έλεος/ παθιασμένες σχέσεις θέλουν βάρκα/ αγνές σκέψεις περιμένουν πάθος/ ελπίδα για θάνατο, τώρα..."
Γιάννης Βέλλης
Δημοσίευση σχολίου