Γιατί Θυμοσοφείν...
Πάντα υπάρχει η θυμόσοφη διάσταση μας.
Αυτή η εσωτερική στάση που σε θέλει να βγάζεις τα εσώψυχα σου.
Σκέψεις, έγνοιες, ανησυχίες όπως περνάνε μέσα από τα κανάλια του εσώτερου θυμού και της ψυχής φέρνοντας τα στην επιφάνεια με προσωπικό και συνάμα απρόσωπο τρόπο.
Όσοι πιστοί ας προσέλθουν σ' αυτό το Θυμόσοφo μετερίζι στις άπειρες διαστάσεις της Μπλογκόσφαιρας.
2 σχόλια:
"Είσαι το πείραμα/ δεν έχεις επιλογή/ είσαι το πείραμα/ και αν έχεις επιλογή/ χαμένος χρόνος, χαμένος τόνος/ πάλι μαζί, πάλι να ζει/ θλιβερή αγάπη, με ένα κάτι.../ είσαι το πείραμα/ και ξεκινάμε και δεν χωράμε/ σε τόση αγάπη, σε τόση απάτη.../ είσαι το πείραμα...με ένα κάτι."
Γιάννης Βέλλης
[...σε τόση αγάπη, σε τόση απάτη...]
"Πάλι μαζί, μα πάλι.../ η επιλογή ίδια, μία από τα ίδια/ χωρίς ταξίδια, συνήθεια.../ για την αλήθεια, αυτό δε φτάνει.../να μένει συνήθεια και όχι αλήθεια/ τι κρίμα, τι θύμα/ στη συνήθεια να δένεις παραμύθια.../ και... αγάπη να έχεις βιτρίνα".
Γιάννης Βέλλης
[...τι κρίμα, τι θύμα...]
Δημοσίευση σχολίου